Ona : Niespokojny spokój

Nad ranem obudził mnie spokój 🙂 Kiwało , jednak było to całkiem przyjemne kiwanie. Zbieramy się żeby się nie rozmyśliło, bo teraz odpływanie wydaje się możliwe. Tak nam sprawnie idzie, że zapominamy Marty, o czym spokojnie informują nas mieszkańcy żaglówki, którzy mają oko na wszystko :). Wracamy więc, trenując kolejne cumowanie i odbijanie.  Wyruszamy  ścigając się z pogodą i umieszczamy się bezpiecznie, po kilku godzinach pływania, w dobrze wyglądającej marinie. Marina nie wygląda co prawda na tyle,na ile ją wycenia recepcja. Płacimy najwyższą cenę, bo mamy do wyboru, albo mieć pełny pakiet, albo nic. Wygląda to tak, że jeśli chcemy prąd i wodę do łódki, to pakiet jest z prysznicami i trudno powiedzieć z czym jeszcze, bo razem daje to 150 zł. Krzysiek usiłuje to ogarnąć z panią w recepcji, ale w każdej wersji możliwej i tak wychodzi 150 zeta. Atrakcji jednak nie brakuje. Jedzenie w restauracji wykwintne  i jesteśmy zadowoleni, poza tym zaraz zjawia się WOPR i pogotowie i tradycyjnie już policja. Autorem tej akcji jest pan w żółtej koszulce, który jak się okazało zasnął zmęczony w trakcie samotnej podróży jachtem. Jacht sam dowiózł pana do mariny na pełnych żaglach i silniku, tylko jacht miał problemy z parkowaniem bezzałogowym i całym pędem wjechał w nabrzeże. Pan ściągnięty z łódki wykazał się wynikiem 2,2 promila  i postanowił symulować różne choroby , stąd wezwane służby, które stały spokojnie przyglądając się temu widowisku. Potem im się znudziło, któraś z ekip pana zabrała, łódkę odholowała inna. Nas nawiedził Krzysztof kolega Krzyśka, ten sam, który powitał nas w Szczecinie i opowiedział nam kilka historii…tak to dotarliśmy do meczu Dania Polska, mecz ten Andrzej z Krzyśkiem postanowili oglądać w barze sąsiedniej mariny. Nasza marina ekologicznie nie dysponowała telewizorem, łódź tym razem też nie. No to poszliśmy. Bar dziwny, Pani barmanka interesująca marketingowo niebywale. Karta wypisana kredą na tablicy, bardzo ciekawa. Niestety całkowicie bezpodstawna. Na pytanie Andrzeja , po co takie pisanie, jeśli nie ma co zjeść, Pani stwierdziła oburzona , ze jest sama i możemy zjeść królika. Bardzo już tego królika nie chciała i cokolwiek zamawialiśmy , jak w grze w pomidor, Pani odpowiadała pomidor czyli królik. Zamówione wino było bardzo starym winem, niestety otwartym dość dawno i zdążyło się zepsuć, a piwo było mało piwne. Panowie przyszli w połowie meczu marudnie zbuntowani, że pani w barze jest niegrzeczna, a mecz zbyt stresujący i głód ich dopadł pod tablicową kartą. Zjedliśmy więc i wypili, to co mieliśmy najlepszego na łódce i na tyle starczyło nam sił.