Jeziorak 2022

Zaczynamy następny turnus. W niedzielę Pendolinem do Iławy, po drodze małe zakupy aprowizacyjne i jesteśmy na Beni, która ładnie czeka w porcie.Czekają też miski zostawione przez Djanga na pomoście tydzień temu. Pozytywnie nastawieni ogarniamy się na pokładzie i ukołysani zasypiamy. Skoro świt o 10-tej wyruszamy …z zamiarem noclegu na Rudej Wodzie. Docelowo przemieszczamy się do […]

Na początek ogłoszenie porządkowe konkurs wygrał Marcin , udało mu się o parę minut wyprzedzić Marka . Muszę przyznać , że widok zaskrońca trzymającego za łapę tak olbrzymią ropuchę robi wrażenie. Ciekawe czy dał radę ją wtranżolić , jak odpływaliśmy jeszcze trwali w tej pozycji . Zaskrońce są cierpliwe. Na wyspie było cudownie spokój ,

Na wyspie nam się podoba, jednak jesteśmy podróżnikami i płyniemy sobie na inną wyspę. Po drodze skręcamy do Miłomłyna po chleb, prąd i wodę do mycia i do picia.W naszym przypadku, to dwie różne wody. Śluzujemy się i śluzowy kieruje nas do prywatnej przystani. Przystań miła i jest prąd woda i blisko do sklepu. Wszystko

Rano na czczo ruszyliśmy na nowobudowany pomost na plaży w Jabłonkach Starych by podładować akumulatory a przede wszystkim zagrzać wodę w bojlerze dla dziewczyn . Na plaży już telewizja śniadaniowa , konkursy klubów gospodyń wiejskich , znani i nieznani dziennikarze normalne „Kolorowe Jarmarki” no i mój mistrz i idol kuchni sam wielki Karol Okrasa .

Hotelowo łódkowe życie jest intensywne mimo niedzieli. Umówieni dzień wcześniej podpływamy do pomostu w budowie, musimy uzupełnić prąd, bo już kilka dni bazujemy tylko na solarach, a ponieważ jesteśmy w czwórkę i działają dwie lodówki, to czas nadszedł. Podpływamy w umówione miejsce o umówionej porze, a tam szykuje się festyn kulinarny. Biegają telewizyjni spece, bo

Nasza ciężka łódkowa codzienność: śniadanie, pływanie, cumowanie…tym sposobem dotarliśmy do Starych Jabłonek. Hotel Anders stał jak zawsze na wzgórzu, a na poziomie bliskim wody stał pomost, jak malowany gościnnie, w słoneczku. Parkujemy i panowie załatwiają nam miejscówkę, a my panie załatwiamy miejsca przy stoliku na tarasie z widokiem.Potem jemy obiad nad obiady: przepiękny i przesmaczny.

W gajowym miejscu pospacerowaliśmy sobie troszeczkę , aż do momentu znaku o bezwzględnym zakazie wchodzenia na ten teren bo jest terenem nasiennym cokolwiek to znaczy. Witek z obolałym kręgosłupem padł , więc sam musiałem sobie dać radę z dwoma kombinującymi kobitkami. Lubię takie wyzwania i zdecydowanie wziąłem się do roboty , „Wsiąść do pociągu” sukces

Wyspani wyspiarsko zauważyliśmy, że woda jeziorna ma temperaturę wody w naszym bojlerze i nie ułatwia to mycia się i mycia czegokolwiek. Postanowiliśmy więc raz jeszcze przejechać przez Ostródę. Krzysiek miał nie wiem skąd wziętą nadzieję, że ktoś nam pozwoli naładować się prądem. Podpłynęliśmy do niegościnnej mariny, z której ostatnio wygoniła nas wściekła Pani, tym razem

Przenocowawszy na śluzie Zielonej udaliśmy się uzupełnić prowiant do Ostródy. Dla mnie Ostróda to miasto w którym zawsze coś się nie składa, jeśli chodzi o nasze łódkowe potrzeby. W zeszłym roku przeprawa z cumowaniem. Wcześniej nie pamiętam o co chodziło, ale zostało wrażenie średniego szczęścia. Chcąc odczarować miejscówkę płyniemy tam i…jak zwykle pomost przy deptaku

Django jeszcze parę razy wychodził i szukał sarenki , ale dziwnie był już spokój , czyli , albo sarenka odpłynęła , albo tak wystraszyła psa , że omijał miejsca ewentualnego spotkania. My natomiast zajęliśmy się innymi ważnymi sprawami czyli meczem Świątek , regeneracją – lekka drzemka , przygotowanie i zrobienie kiełbasy z grilla – czyli