Ona : początek końca

Start o czasie …może to ostre światło neonu ,może poczucie ryzyka, trudno wyczuć, ok. siódmej wszyscy jesteśmy na nogach. Zmykamy ! Berlin wciąż piękny , nawet szare niebo niczego nie psuje. Ta cześć rzeki płynie przez bardziej nowoczesne dzielnice. Piękne budynki, podziwiamy pomysł z lustrami, w których odbija się rzeka.

Wieje…musimy poczekać na otwarcie śluzy i to już jest wyzwanie, bo wiatr nie pozwala na manewry. Krzysiek , kombinuje i wykombinował . Stoimy stabilnie dziobem w kierunku przeciwnym do założonego, ale stoimy. Nie wszystkim się udało. W śluzie trochę gorzej nam idzie. Mamy problem z komunikacją i trochę nadinterpretujemy. Głuchy telefon między dolną starówką i rufą nie jest dobrą wersją. Biorę na siebie odpowiedzialność za cześć zamieszania, bo kapitan decyduje, a my byliśmy zbyt samodzielni i popsulismy mu plan. Miał prawo się wkurzyć, po kapitańsku i skorzystał  ? Milcząc płyniemy dalej..potem z Maćkiem zaczynamy analizować sytuację i następna śluza jest jego. Maciek testuje swój plan i niestety średnio efektownie się sprawdza. Ta łódka i duży wiatr , to nie jest prosta sprawa, zwłaszcza , kiedy nie zawsze udaje się wyczuć luz,a z dolnej sterówki mało widać. Trzeba treningu i jeszcze wielu manewrów żeby nabrać wyczucia. Dopływamy do portu macierzystego …Koniec rejsu! Kończę moją dwutygodniową wachtę w kuchni i nie tylko. Nie było tego dużo , tym bardziej jestem rozczarowana, że tak wyszło, i potraktuję to edukacyjnie. Poza tym było super, pogoda idealna , przygody, adrenalinka, widoki przepiękne , pyszne jedzonko i pięknie było pooglądać Szczecin i Berlin z perspektywy łodzi. Mamy nadzieję na następny rejs własną łódką i już bawimy się w wymyślanie udogodnień i gadżetów podpatrzonych w mijanych jachtach. Było co oglądać , w Niemczech pływanie tego typu jest bardzo popularne i ludzie bardzo angażują się w temat.  Dla nas wciąż jest to nowe i uczymy się , a podróże jak wiadomo kształcą.  Do zobaczenia…